Κέντρο Ρομποτικής αποκατάστασης Κήλης με το σύστημα Da Vinci
Η μεγαλύτερη εμπειρία στη Χειρουργική των Κηλών στην Ελλάδα
Πλεονεκτήματα Ρομποτικής Χειρουργικής
- Επιστροφή σε δραστηριότητα την επόμενη μέρα
Χειρουργική σε επίπεδο χιλιοστού με 20 φορές μεγέθυνση και 3D όραση. Μηδενική απώλεια αίματος ή τραυματισμών. Ο ασθενής είναι σαν να μη χειρουργήθηκε.
- Επιστροφή στη γυμναστική με βάρη σε 10 μέρες
- Τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα χωρίς μεγάλες τομές
- Χωρίς διατομή ή τραυματισμό των μυών της κοιλιάς
- Χωρίς κανένα τραυματισμό του σπερματικού πόρου
ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΟΝ ΣΚΑΪ
ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗ: ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΣΘΕΝΗ
Για επείγοντα περιστατικά καλέστε προσωπικά τον γιατρό στο
Ενημερωθείτε για το κόστος.
Συνεργασία με τον ΕΟΠΥΥ και όλες τις ασφαλιστικές εταιρίες.
Βιογραφικό
Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Καραϊσαρίδης Χριστόφορος είναι Διευθυντής Χειρουργός στο Νοσοκομείο METROPOLITAN και στο Νοσοκομείο ΡΕΑ, καθώς και Επιστημονικός Συνεργάτης στα Νοσοκομεία Ιατρικό Παλαιού Φαλήρου και THERAPIS.
Κατέχει τον τίτλο του Visiting Professor of Surgery του τμήματος Χειρουργικής Πεπτικού του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λωζάνης – CHUV.
Έχει μετεκπαιδευτεί στη:
- Χειρουργική Ογκολογία Ήπατος Παγκρέατος – Νοσοκομείο Beaujon στο Παρίσι και Νοσοκομείο CHUV στη Λωζάνη.
- Λαπαροσκοπική Ογκολογία Πεπτικού – Nοσομείο OLV στην Alst.
- Λαπαροσκοπική Χειρουργική της Παχυσαρκίας – Νοσοκομείο St Pierre στην Brugge.
- Ρομποτική Χειρουργική -Νοσοκομείο HUG στην Γενεύη.
Ασχολείται εδώ πάνω μια δεκαετία με την Λαπαροσκοπική και Ρομποτική Χειρουργική για την αντιμετώπιση του συνόλου των παθήσεων της κοιλιακής χώρας ( Χειρουργική της Παχυσαρκίας , Ογκολογία Πεπτικού, Καλοήθεις παθήσεις Πεπτικού, Κήλες, Γυναικολογική Ογκολογία ).
Σήμερα εστιάζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον του στην χρήση της Ρομποτικής Χειρουργικής για την αντιμετώπιση όλων των μορφών των κηλών της κοιλιακής χώρας ( Βουβωνοκήλες , Επιγαστρικές κήλες, Ομφαλοκήλες, Κοιλιοκήλες και Μετεγχειρητικές κήλες) εφαρμόζοντας με ιδιαίτερη επιτυχία μια απόλυτα ανώδυνη τεχνική που επιτρέπει την άμεση επάνοδο σε πλήρη δραστηριότητα από την επόμενη κιόλας μέρα μετά την επέμβαση.
Έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα τις περισσότερες ρομποτικές επεμβάσεις με το ρομποτικό σύστημα Da Vinci στον τομέα της Γενικής Χειρουργικής στο Νοσοκομείο Μετροπόλιταν.
Ο ιατρός Καραϊσαρίδης Χριστόφορος και η ομάδα του επιπλέον εξειδικεύονται στην οριστική αντιμετώπιση των τεχνικά δύσκολων υποτροπών κηλών κάθε τύπου ύστερα από αποτυχημένες επεμβάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί σε άλλα κέντρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Τα ποσοστά υποτροπής της χειρουργικής του ομάδας είναι κοντά στο μηδέν καθιστώντας το Κέντρο Ρομποτικής Κήλης ένα από τα πλέον αξιόπιστα για την οριστική αντιμετώπιση αυτής της πάθησης τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς.
Μαρτυρίες Ασθενών
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗΣ ΚΑΙ ΕΞΙΤΗΡΙΟ ΣΕ 2 ΩΡΕΣ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗΣ ΚΟΙΛΙΟΚΗΛΗΣ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΒΟΥΒΩΝΟΚΗΛΗΣ ΣΕ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΘΛΗΤΗ
Επέμβαση βουβωνοκήλης ΧΩΡΙΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΑ σε ασθενή 86 ετών με ΧΑΠ και καρδιολογικό ιστορικό
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗΣ ΚΑΙ ΕΞΙΤΗΡΙΟ ΣΕ 2 ΩΡΕΣ
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΜΦΑΛΟΚΗΛΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Γιατί να χειρουργηθώ Ρομποτικά και όχι Λαπαροσκοπικά για την κήλη μου;
- Επειδή στη ρομποτική χειρουργική έχουμε όραση με αίσθηση του βάθους, δηλαδή 3D όραση.
- Επειδή στην ρομποτική υπάρχουν μηχανισμοί ασφαλείας που εξασφαλίζουν την ελαχιστοποιήση του ανθρώπινου παράγοντα λάθους που απουσιάζουν από τη λαπαροσκοπική χειρουργική.
- Επειδή το ρομποτικό σύστημα έχει ηλεκτρονική απόσβεση του φυσιολογικού τρόμου του ανθρώπινου χεριού με αποτέλεσμα μαλακές, ήπιες κινήσεις απόλυτης ακρίβειας.
Διαβάστε τις συχνές ερωτήσεις για όλες τις κήλες
Το εσωτερικό της κοιλιακής κοιλότητας περιβάλλεται από μια πολύ λεπτή μεμβράνη που ονομάζεται περιτόναιο. Ακριβώς πάνω από το περιτόναιο έχουμε τα μυικά τοιχώματα της κοιλίας. Αν για οποιοδήποτε λόγο αυτά τα τοιχώματα σε κάποιο σημείο τους εμφανίσουν ένα χάσμα τότε το περιτόναιο «γλιστράει» μέσα από αυτό το χάσμα και δημιουργεί ένα ψηλαφήτο εξόγκωμα σαν σάκο που ονομάζουμε κήλη. Ανάλογα με την περιοχή που δημιουργείται έχουμε και τις αντίστοιχες κήλες:
- βουβωνοκήλη
- ομφαλοκήλη
- επιγαστρική κήλη
- μηροκήλη
- μετεγχειρητική κήλη
Η βουβωνοκήλη είναι μια κήλη που εμφανίζεται τοπογραφικά στην βουβωνική περιοχή. Η βουβωνοκήλη αφορά κατά βάση τους άνδρες καθώς συμβαίνει 25 φορές συχνότερα απ’ ότι στις γυναίκες. Αυτό συμβαίνει για λόγους καθαρά εμβρυολογικούς. Κατά την διάρκεια του 3ου μήνα της κύησης οι όρχεις του αγοριού κατεβαίνουν από την περιοχή των νεφρών και βγαίνουν εκτός της κοιλιάς για να εγκατασταθούν στην γνωστή τους θέση στο όσχεο. Το κανάλι μέσω του οποίου οι όρχεις οδηγούνται εκτός κοιλιάς ονομάζεται βουβωνικός πόρος. Αυτό το κανάλι αποτελεί ένα φυσικό χάσμα στα κοιλιακά τοιχώματα μέσω του οποίου μπορεί όμως να περάσει, αν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες κάποια στιγμή στο μέλλον, και το εσωτερικό λεπτό τοίχωμα της κοιλιάς, το περιτόναιο. Έτσι δημιουργείται η λοξή βουβωνοκήλη.
Στη βουβωνική περιοχή αποτελεί το συχνότερο σημείο κηλών της κοιλίας χώρας καθώς εκεί εντοπίζονται το 75 % των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος.
Η βουβωνοκήλη συνήθως παρουσιάζεται σαν ένα φούσκωμα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και επειδή κυρίως αφορά τους άντρες, το φούσκωμα αυτό εντοπίζεται ακριβώς πάνω από τους όρχεις. Γίνεται πιο έντονο όταν βήχει κανείς ή σηκώνει βάρος. Συνήθως υποχωρεί όταν ο ασθενής ξαπλώνει.
Τις περισσότερες φορές η βουβωνοκήλη δεν συνοδεύεται από πόνο παρά μόνο από φούσκωμα και αίσθημα βάρους.
Με τον χρόνο και με την μεγαλύτερη χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων καθώς η κήλη μεγαλώνει μπορεί να εγκλωβιστεί στο εσωτερικό της, τμήμα λεπτού ή παχέως εντέρου. Συνήθως οι ασθενείς με μια κίνηση με τα δαχτυλά τους μπορούν να σπρώξουν το έντερο πάλι μέσα στην κοιλιά. Αυτή η κήλη ονομάζεται ανατασσόμενη.
Με τα χρόνια αν μια κήλη δεν αντιμετωπιστεί μπορεί να δημιουργηθούν συμφύσεις ανάμεσα στον σάκο της κήλης και το περιεχόμενο της π.χ λεπτό έντερο οπότε και ο ασθενής δεν μπορεί πλέον να την « βάλει » μέσα. Αυτή η κήλη ονομάζεται μη ανατασσόμενη.
Σ’ ένα μικρό ποσοστό ασθενών η βουβωνοκήλη μπορεί να παρουσιάσει περίσφιξη του περιεχομένου της. Το έντερο εγκλωβίζεται, στραγγαλίζονται τα αγγεία που το αιματώνουν και μπορεί μέσα σε λίγες ώρες να νεκρωθεί.
Τα συμπτώματα είναι έντονος πόνος και ευαισθησία στην περιοχή που πολλές φορές συνοδεύεται από ναυτία και εμετό. Δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβεί χωρίς να το καταλάβουμε.
Το συντομότερο δυνατό θα πρέπει να επισκεφτούμε έναν χειρουργό καθώς αν η παραπάνω διαδικασία είναι ακόμη σε αρχικό στάδιο υπάρχει περίπτωση να μπορέσει ο χειρουργός να απελευθερώσει το έντερο χωρίς να χρειαστεί να γίνει εντερεκτομή. Σε αντίθετη περίπτωση γίνεται εκτομή του νεκρωμένου τμήματος του εντέρου με σκοπό ν’αποφευχθεί η επαπειλούμενη περιτονίτιδα.
Η θεραπεία όλων των ειδών των κηλών είναι ΜΟΝΟ χειρουργική. Από τη στιγμή που τα τοιχώματα θα χαλαρώσουν και θα προβάλει η κήλη δεν υπάρχει τρόπος ν’ αντιστρέψουμε τη διαδικασία.
Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης κατά την διάρκεια της άσκησης επιτείνει την προβολή του σάκου της κήλης παρά την σύσφιξη των κοιλιακών τοιχωμάτων. Δηλαδή με απλά λόγια η κήλη μας θα μεγαλώσει. Επιπλέον, επειδή η σύσφιξη των κοιλιακών τοιχωμάτων οδηγεί και στη μείωση του χάσματος από το οποίο «βγήκε», η κήλη γίνεται πια δύσκολο να «μπει» ξανά μέσα αυξάνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών!
Δεν πρέπει να περιμένουμε να βιώσουμε τον οξύ πόνο της περίσφιξης της κήλης για ν’ αποφασίσουμε να πάμε στον ιατρό μας.
Τότε κινδυνεύουμε να είμαστε στην κατηγορία εκείνων των ασθενών που χειρουργούνται για τις επιπλοκές της κήλης και όχι για την ίδια την κήλη με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει και η ιδανική τεχνική για την αποκατάσταση των τοιχωμάτων. Είναι κοινή πρακτική να μην τοποθετείται πλέγμα στο χάσμα της κήλης σ΄ένα μολυσμένο χειρουργικό περιβάλλον ύστερα από μια εντερεκτομή γιατί ο κίνδυνος επιμόλυνσης του πλέγματος είναι τεράστιος.
Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης είναι μια εγχείρηση που πρέπει να γίνεται εν ψυχρώ και ιδανικά ποτέ σε οξεία βάση.
Οι παλαιότερες γενιές χειρουργών προσπαθούσαν να διορθώσουν το χάσμα των μυικών τοιχωμάτων με πολύπλοκες τεχνικές συρραφής των τοιχωμάτων μεταξύ τους. Παρά τις διάφορες τεχνικές οι οποίες είχαν το χαρακτηριστικό της συμπλησίασης των τοιχωμάτων υπό μεγάλη τάση (tension techniques) το πρόβλημα της επανεμφάνισης της κήλης ύστερα από κάποιο χρονικό διάστημα, αυτό δηλαδή που οι χειρουργοί ονομάζουμε υποτροπή, παρέμενε σε πολύ υψηλό ποσοστό.
Την τελευταία δεκαετία πρακτικά όλοι οι χειρουργοί χρησιμοποιούν διάφορα πλέγματα για να ενισχύσουν και ν’ αποκαταστήσουν το χάσμα των τοιχωμάτων χωρίς τάση αλλά με απλή συμπλησίαση μέσω του πλέγματος (tension free techniques). Η κατάλληλη τεχνική στην τοποθέτηση πλέγματος οδηγεί σε ποσοστά υποτροπής <1%.
Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα πλέγματα στην αποκατάσταση της βουβωνοκήλης είναι πλέγματα πολυπροπυλενίου. Η ιδιότητα του πλέγματος ως ξένου σώματος δρά ευεργετικά καθώς ο οργανισμός αντιδρά με μια έντονη φλεγμονώδη αντίδραση εναντίον του και το ενσωματώνει στην απονεύρωση δημιουργώντας ένα στέρεο τοίχωμα. Λειτουργεί ακριβώς όπως το ατσάλινο πλέγμα που οπλίζει και ενισχύει το μπετόν στις κατασκευές.
Η πιθανότητα επιμόλυνσης του πλέγματος είναι < 1%.
Κατά την σύγχρονη ανοιχτή μέθοδο αφού γίνει μια τομή 5-7 εκ στο δέρμα στη συνέχεια ανοίγεται η απονέυρωση του έξω λοξού κοιλιακού μυός.
Αφού αναγνωριστεί διαχωρίζεται και αποκολλάται ο σάκος της κήλης από τον σπερματικό πόρο και τα αγγεία του.
Μετά την απολίνωση και ανάταξη του σάκου τοποθετείται πλέγμα πάνω ακριβώς από το αδύνατο σημείο του τοιχώματος και το οποίο καθηλώνεται με ραφές στον βουβωνικό σύνδεσμο προς τα κάτω και την απονεύρωση του έσω λοξού κοιλιακού μυός προς τα πάνω.
Τέλος με ραφές κλείνουμε την κομμένη απονεύρωση του έξω λοξού κοιλιακού μυός.
Η τεχνική αυτή εξασφαλίζει αν γίνει σωστά ένα καλό αποτέλεσμα σε σχέση με την υποτροπή.
Έχει τα μειονέκτηματα της :
- διατομής των μυών για να τοποθετηθεί το πλέγμα
- μικροκακώσεων του σπερματικού πόρου και των αγγείων του και τέλος
- μετεγχειρητικό πόνο και πολύ αργή επάνοδο σε πλήρη άσκηση ( μετά το 6μηνο)
Η Λαπαροσκοπική – Ρομποτική μέθοδος έχει τα παρακάτω πλεονεκτήματα συγκρινόμενη ακόμα και με την πιό σύγχρονη τεχνική της ανοιχτής μεθόδου.
1. Άμεση επάνοδος στην εργασία και τις καθημερινές δραστηριότητες από την επόμενη κιόλας ημέρα. Με την λαπαροσκοπική-ρομποτική μέθοδο ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σε βαριά χειρωνακτική εργασία σε 1ο μόλις ημέρες !
Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με την κλασική ανοιχτή τεχνική και τις παραλλαγές της ακόμα και αν ο χειρουργός καταφέρει να κάνει την κήλη ανοιχτά με μικρή τομή. Στην Λαπαροσκοπική – Ρομποτική μέθοδο το πλέγμα τοποθετείται πίσω από το χάσμα δηλαδή την τρύπα του τοιχώματος και όχι μπροστά πάνω στους μυς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η αύξηση της πίεσης όχι μόνο δεν θέτει σε κίνδυνο την θέση του πλέγματος, αντιθέτως το βοηθάει «κολλώντας » το ακόμα καλύτερα στο τοίχωμα. Το πλέγμα τοποθετείται όπως ένα μπάλωμα σε μια ρόδα αυτοκινήτου. Ιδανικά από την μέσα πλευρά της τρύπας. Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με την κλασική ανοιχτή μέθοδο κατά την οποία κάθε αύξηση της πίεσης «τεντώνει» το πλέγμα πάνω στις ραφές των μυών.
2. Απουσία μετεγχειρητικού πόνου καθώς δεν γίνεται χειρουργική κακοποίηση των ιστών.
3. Τέλειο αισθητικό αποτέλεσμα καθώς μετά από 2-3 μήνες οι τομές της λαπαροσκοπικής-ρομποτικής μεθόδου σχεδόν δεν φαίνονται.
Δεν χειρουργεί το ρομπότ. Ο χειρουργός χειρουργεί. Το ρομπότ αντιγράφει απλά με απόλυτη ακρίβεια και συντονισμό τις κινήσεις του χειρουργού που πραγματοποιούνται στην κονσόλα και τις μεταφέρει στον ίδιο ακριβώς χρόνο στην άκρη των ρομποτικών εργαλείων στο εσωτερικό του ασθενούς. Το ρομπότ αποτελεί για τον χειρουργό ένα είδος ειδικής ‘‘στολής’’, αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο, που του δίνει δυνατότητες υπεράνθρωπες:
Μεγέθυνση μέχρι και 15 φορές.
Κίνηση στον καρπό του χεριού του χειρουργού 360ο.
Ηλεκτρονική απόσβεση των κραδασμών που έχει το ανθρώπινο χέρι, με αποτέλεσμα απόλυτη ακρίβεια κίνησης. Εδώ υπάρχει το εξής πολύ ενδιαφέρον. Αν για παράδειγμα ένας καλός και έμπειρος χειρουργός είτε λόγω γήρατος είτε λόγω ασθένειας (π.χ. Πάρκινσον) αναπτύξει τρέμουλο στα χέρια του, το ρομπότ ηλεκτρονικά αποσβένει πλήρως αυτόν τον ακούσιο τρόμο και τον βοηθά να χειρουργήσει με απόλυτη ασφάλεια παρά το όποιο φυσικό μειονέκτημα αυτός παρουσιάζει.
Δυνατότητα να χειρίζεται ο χειρουργός ταυτόχρονα 4 βραχίονες (την κάμερα και 3 επιπλέον εργαλεία). Ο χειρουργός πρακτικά χειρουργεί με 3 χέρια αντί για 2.
